Το ''Frances Ha'' σε εκπλήσσει ευχάριστα στο πρώτο μέρος του.Η κάμερα του Noah Baumbach ακολουθεί την πρωταγωνίστρια κατά πόδας και αποτυπώνει στο πανί όλο τον εσωτερικό της κόσμο.Η Frances σαν μια άλλη πηγή ζωής,τρέχει,τρώει,γελάει,πέφτει,μιλάει,μεθάει αλλά κυρίως είναι απόλυτα ειλικρινής, όπως και η ταινία με τον θεατή.Το ασπρόμαυρο background (εμμονές του Baumbach,ο οποίος είναι κάτοικος loft στην Fifth Avenue γόνος πλουσίων και ex-married με την Jennifer Jason Leigh,μας θυμίζει τους φίλους της Frances που την φιλοξενούσαν) δίνει μία Γουντυαλλενική νότα στυλ ''Μανχάταν'' που βέβαια δεν μπορεί καν να συγκριθεί.
Από τα μισά όμως και μετά ο Baumbach έδειξε πως δεν μπορεί να συνεχίσει και να δώσει διάρκεια ούτε στην ηρωίδα του αλλά ούτε στην ταινία,η οποία βυθίζεται στην εύκολη λύση και καταλήγει στο ζήσανε αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.Σαν να ξεμένει από ιδέες στο σενάριο,η Frances τερματίζεται απότομα στα μέσα της ταινίας μετά από ένα αποτυχημένο ταξίδι στο Παρίσι και μαζί της φρενάρει και η δύναμη της ταινίας....Απαράδεκτο για μια ταινία που ξεκινάει διαφορετικά και καταλήγει σαν hollywood κομεντί του σωρού.
Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την Greta Gerwig και την ερμηνεία της,η οποία ''είναι'' όλη η ταινία.Το ότι δεν θα είναι μάλλον υποψήφια για Oscar(ενώ θα μπορούσε) να τον χρεώσει στον σκηνοθέτη της.
Να το δεις γιατί:Είναι μοντέρνο και επίκαιρο,η πρωταγωνίστρια είναι χάρμα οφθαλμών,είναι ταινία που σε ''ανεβάζει'' στο πρώτο μέρος της.
Μη το δεις γιατί:Δεν είδαμε πουθενά σπιρτόζικους διαλόγους,ανήκεις στην κατηγορία των 27χρονων παντρεμένων με παιδιά ή ακούς Αντώνη Ρέμο (πίστεψε με δεν θα είναι η ταινία σου).
Αχιλλέας Βασιλείου.
2 σχόλια:
Kλαίω με του παντρεμένους που ακούνε Ρέμο χαχαχα. Περιμένω πάντως τις κριτικές σου να μαζέψω ταινίες να έχω για το χειμώνα. Καλή σου μέρα.
Γειά σου Mahler καλημέρα...Thanks for your faith at CineAcademy!
Δημοσίευση σχολίου