Ικανότατος σκηνοθέτης ο Tornatore τελικά αποδεικνύει πως μπορεί άνετα να περάσει από το ένα είδος ταινίας στο άλλο.Εδώ στο ''Το τέλειο χτύπημα''(άστοχη η ελληνική μετάφραση) αναγνωρίσαμε έναν Τορνατόρε ''μυστήριο'' και ''ατμοσφαιρικό'' αφήνοντας στην άκρη τις αναμνήσεις του ''Cinema Paradiso'' και της ''Malena''.Στο πρώτο μέρος της ταινίας χτίζει ένα οικοδόμημα artistic παίρνει τον θεατή από το χέρι και του κάνει ξενάγηση σε δημοπρασίες,εκτιμήσεις και στην ζωή ενός ανέραστου εκτιμητή.Ο Geoffrey Rush μεγάλος ηθοποιός,αν και ενσαρκώνει έναν δύστροπο χαρακτήρα δεν μπορείς παρά να τον λατρέψεις και να θαυμάσεις την ηθοποιία του.
Σταδιακά ο Tornatore θα χτίσει το μυστήριο του,θα σκηνοθετήσει σκηνές ακόμα και με αγωνία όπως αυτή με το άγαλμα κρυψώνα και θα περάσει στο δεύτερο μέρος της ταινίας που αποδεικνύει το ταλέντο του ακόμα και στο να κορυφώσει το δράμα και να το μετατρέψει σε αγωνία,μέχρι το στενάχωρο φινάλε.
Έξι βραβεία Donatello στην Ιταλία including Καλύτερης Ταινίας,και επίσημη συμμετοχή στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Να το δεις γιατί:Tornatore και Rush ένωσαν δυνάμεις,μιλάνε Αγγλικά μην φοβάσαι,σου αρέσουν τα έργα τέχνης και πιστεύεις στην ατάκα της ταινίας πως ''Τα συναισθήματα των ανθρώπων είναι σαν τα έργα τέχνης...πάντα υπάρχουν απομιμήσεις...'',βάζει τα γυαλιά στον Polanski που κοιμάται εδώ και χρόνια...
Μην το δεις γιατί:Απο μουσείο πέρασες απ'έξω μια φορά το 2004,πίνακες θεωρείς τις φωτοτυπίες του Afisorama,ο Tornatore σου θυμίζει Ιταλό μόδιστρο.
Αχιλλέας Βασιλείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου