Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Η Λευκή Κορδέλα/Das Weisse Band(**** 1/2)

Οταν η Isabelle Huppert ως πρόεδρος της επιτροπής του τελευταίου Φεστιβάλ Καννών έδωσε τον Χρυσό Φοίνικα στον Michael Haneke για την Λευκή Κορδέλα,αρκετοί ήταv αυτοί που μίλησαν για ένα αναμενόμενο βραβείο,λόγω της στενής επαγγελματικής τους σχέσης.Η αλήθεια όμως είναι πως η Λευκή Κορδέλα είναι ο πιό ''ωραίος'' Φοίνικας που είδαμε τα τελευταία χρόνια.Διότι όπως και να έχει η ταινία είναι ένα ευρωπαικό αριστούργημα και σίγουρα η πιο ώριμη ταινία του Haneke.
Μετά το Παράξενα Παιχνίδια και Δασκάλα του Πιάνου(ταινίες πάνω στην σωματική και ψυχολογική βία)ο Haneke θα σκάψει πιο βαθιά.Το προτεσταντικό χωριό,λίγο πρίν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο στην βόρεια Γερμανία,είναι το σκηνικό που ο σκηνοθέτης θα καταθέσει το οπτικό δοκίμιο για τον φαύλο κύκλο της βίας,την γέννηση της και τις συνέπειες της.Τα πρωτοφανή κρούσματα βίας και εγκληματικότητας που θα συμβούν και μοιάζουν με τελετές εκδίκησης είναι η αρχή ή η συνέχεια;
Ολοι οι συντελεστές είναι εκεί.Ο γαιοκτήμονας-Βαρώνος-ηγεμόνας που εκμεταλεύεται τους χωρικούς,ο πάστορας-πνευματικός ηγέτης-πατέρας αφέντης ως μηχανή αποπροσανατολισ μου και δμιουργίας του μελλοντικού ναζιστικού δυναμικού,ο ιατρός-τεχνοκράτης-φασίστας,αποστειρωμένος απο κάθε συναίσθημα,τα κακοποιημένα και καταπιεσμένα παιδιά μιάς κλειστής κοινωνίας που φαίνεται πως είναι στο κέντρο αυτού του μυστηρίου(οι μελλοντικοί Ναζί),ο επαναστάτης-αβοήθητος χωρικός,οι γυναίκες του χωριού(υπηρέτριες αφεντάδων και συζύγων,σκεύη ηδονής,μηχανές αναπαραγωγής της φυλής)και τέλος ο φτωχός νέος δάσκαλος, άτεκνος (τυχαίο?)που θα κατανοήσει το φαινόμενο,θα προσπαθήσει να το σταματήσει φυσικά χωρίς αποτέλεσμα.Ποιός είναι λοιπόν ο υπεύθυνος για όλη αυτή την βία?
Ο Haneke το είπε ξεκάθαρα στην συνέντευξη τύπου.Δεν δίνω απαντήσεις,θέτω μόνο ερωτήματα.Δεν μας ενδιαφέρει το ποιός το έκανε αλλά γιατί το έκανε.
Σε κάθε ασπρόμαυρο -γκρί πλάνο της ταινίας(όπως η ζωή στο χωριό)θυμόμαστε τον Ingmar Bergman.Εντονα επηρεασμένος απο τον μεγάλο δάσκαλο,ο Haneke θα μας δείξει σκηνές μεγάλης σκηνοθετικής μαεστρίας(χιονισμένα τοπία,σκοτεινοί εσωτερικοί χώροι σπιτιών,φλεγόμενα κτίσματα)τον αέρα που θα φέρει τον πόλεμο.Ολοι οι ηθοποιοί,ακόμα και το πιό μικρό παιδί έχουν αντιληφθεί απο νωρίς το μέγεθος της ταινίας και έτσι δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Η Λευκή Κορδέλα είναι μια ταινία υψηλού επιπέδου,για σινεφίλ με άποψη και για όσους αγαπάνε το σινεμά που άξια κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα και βαδίζει ολοταχώς για το Oscar ξενόγλωσσης ταινίας.Αδιαμφισβήτητα το πρώτο masterpiece της χρονιάς.

7 σχόλια:

BunnyDee είπε...

Εμένα βασικά μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η εξαιρετική χρήση του ήχου εδώ. Γενικά, δηλαδή, τό'χει ο Haneke αυτό, αλλά εδώ ήταν φιλοσοφημένο ακόμα και το κλάμα του μωρού, ευκαιρίες που ίσως δεν είχε αλλού λόγω σεναρίου.

Kika είπε...

Πραγματικά από τις ωραιότερες φετινές ταινίες με πολύ ωραία ασπρόμαυρα πλάνα.
Ο Haneke με αριστουργηματικό τρόπο παρουσιάζει πως η παιδική αθωότητα μπορεί να μετατραπεί σε βία ,λόγω του ναζιστικού τρόπου ζωής σε ένα γερμανικό χωρίο λίγο πριν ξεσπάσει ο πόλεμος.
Για μένα η καλύτερη ταινία που έχω δει φέτος με διαφορά !

Annie_Hall είπε...

H καλύτερη ταινία που είδα όχι μόνο φέτος αλλά τα τελευταία χρόνια. Ο Χάνεκε είναι ο σπουδαιότερος Ευρωπαίος σκηνοθέτης αυτή τη στιγμή και με αυτή την ταινία έπιασε κορυφή.

Βαθιά αλληγορική με συμβολισμούς σχεδόν σε κάθε πλάνο. Και μια σκηνοθεσία και μια φωτογραφία που υπνωτίζει. Άρτια σε όλα τα επίπεδα.

Και ας ρωτήσω κι εδώ: Βρήκε διανομή σε L.A.; Θα παίξει σε μεγάλες κατηγορίες ή μόνο στην Ξενόγλωσση;

academy είπε...

Annie απ'ότι ξέρω 30/12 ανοίγει στην Αμερική(οριακά)αλλά επειδή είναι η επίσημη πρόταση της Γερμανίας εάν πάει στην κατηγορία του ξενόγλωσσου δεν δικαιούται να πάει στις υπόλοιπες κατηγορίες(είναι ένας κανόνας που θέσπισε η Ακαδημία τα τελευταία χρόνια,δεν ξέρω εάν θα αλλάξει).
Χαίρομαι ιδιαίτερα που σας άρεσε πολύ η ταινία Κικα,Μέλ και Annie.Ta μέλη του CineAcademy..έχουν σινεφιλικό υπόβαθρο και αυτο φαίνεται!!

kioy είπε...

Well Said! Η Λευκή Κορδέλα και ο Haneke κάνει έναν κινηματογράφο φρέσκο, παρά τις Μπεργκμανικές αναφορές του. Είναι ένας auteur που εμβαθύνει διαρκώς στο ίδιο θέμα. Τη βία, τις παραλλαγές της και την κυκλικότητα της. Και σ' ένα τέτοιο θέμα η καθολική αποφυγή της διδακτικότητας είναι κάτι τελίως αριστουργηματικό! Τι να πούμε για τον σχηματισμό και τη σκηνοθεσία; Τι να πούμε για τις εικαστικές επιλογές; Σε όλα άψογο...

academy είπε...

Σε όλα!!Και αν σκεφτείς πως τουλάχιτον εγώ δεν περίμενα τέτοια ταινία απο τον Haneke!!Τουλάχιτον εικαστικά!

W. είπε...

Ταινία τροφή σκέψης και ψυχής!

Κάτι τέτοιες εκφράσεις κλισέ τις σιχαίνομαι, αλλά για το συγκεκριμένο φιλμ πραγματικά νομίζω ότι αυτό ισχύει σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό!